İbtida
İbtida “başlamak, işe girişmek” anlamlarına gelir. Tecvid ilminde, Kur’an okumaya ilk başlamaya
veya vakıf yaptıktan sonra okumaya devam etmeye ibtida denir. İbtida yapılacak yerde hareke ve anlamın
uygun olmasına dikkat edilir.7
Vakıf ve ibtida kurallarına uymak, Kur’an’ı Kerim’i usulüne uygun olarak okumayı sağlar. Ayetleri
anlamayı ve manası üzerinde düşünmeyi kolaylaştırır. Herhangi bir metni doğru olarak okuyabilmek
için imla kurallarına dikkat etmek ve vurgu yapmak ne kadar gerekliyse Kur’an-ı Kerim’i de aslına uygun
olarak okuyabilmek için vakıf ve ibtida kurallarına riayet etmek aynı şekilde gereklidir.
Vakıf ve ibtidada temel ölçü, ayetin lafız ve mana bakımından tamamlanmasıdır. Ayet sonlarına
ve vakıf işaretlerine (secavendlere) dikkat edilerek Kur’an okunduğunda vakıf ve ibtida kurallarına
uyulmuş olunur. Herhangi bir sebeple vakıf işareti olmayan yerlerde durulduğunda okumaya devam
etmek için geriden başlamak gerekir. Geriden başlarken de anlam ve lafız bütünlüğünü bozmamaya
dikkat edilmelidir.
Peygamber Efendimiz, Kur’an tilavetinde vakıf ve ibtida kurallarına dikkat eder, ayet sonlarını
vakfederek (durarak) okurdu.8 Dolayısıyla vakıf ve ibtida kurallarına uyarak Kur’an okumak demek,
Peygamberimizin (s.a.v) ve sahabenin okuyuş tarzına göre Kur’an okumak demektir.